زندگینامه فرانسوا میله نقاش رئالیست فرانسوی

نویسنده: ایکاروس، تاریخ انتشار: سه شنبه، ۲۶ آذر ۱۳۹۸

ژان ‌فرانسوا میله نقاش فرانسوی پیرو سبک رئالیسم و یکی از پایه گذاران مدرسه باربیزون بود. مدرسه باربیزون همچنین منجر به پدید آمدن مکتب باربیزون شد که این مکتب یکی از زیر شاخه های سبک طبیعت گرایی در نقاشی به شمار می آید. پیروان مکتب باربیزون سهم بسزایی در پیشرفت رئالیسم در فرانسه ایفا نمودند. میله به دلیل به تصویر کشیدن کشاورزان و دهقانان مشهور می باشد. از وی به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان در سبک رئالیسم فرانسوی یاد می شود. در سال 1870 به عنوان یکی از اعضای هیئت ژوری برای سالن پاریس انتخاب شد که این موضوع یک موفقیت در خور و بزرگ برای هر نقاشی به حساب می آمد. این نقاش بزرگ در سالهای پایانی فعالیت به موفقیت های بزرگ مالی نائل شد و شهرت قابل توجه و زیادی را در میان نقاشان و هنرمندان کسب کرد. از طرف دیگر در سالهای آخر به دلیل کسالت از قبول سفارشات بزرگ نقاشی خودداری می نمود و همین امر منجر به محروم شدن جامعه هنری از دیدن آثار بیشتر این نقاش بزرگ شد.


تصویر فرانسوا ملیه

تصویر فرانسوا ملیه (عکس توسط عکاس مشهور فِلیکس نادار گرفته شده)


ژان‌ فرانسوا میله فرزند اول ژان لوئیس نیکلاس، و امی هنریت آدولد، از کشاورزان منطقه نورماندی، در روستای گروچی بود. وی تحت آموزش دو کشیش محلی در آن منطقه قرار گرفت و توسط این دو زبان لاتین و ادبیات مدرن را آموخت. کمی بعد مشغول به کار در مزرعه شد. زیرا وی فرزند ارشد خانواده بوده و می بایست در کارهای مزرعه به پدر کمک می کرد. بنابراین با تمام کارهایی که مربوط به کشاورزی و مزرعه می باشد آشنا شد. از ساختن پشته یونجه گرفته تا هرس کردن، درو کردن و تمام کارهایی که برای برداشت و یا آماده سازی محصول مورد نیاز است را فرا گرفت. این مطلب به این دلیل توضیح داده می شود که بعدها بازتاب این کارها را می توان به وضوح در آثار این هنرمند ملاحظه کرد. اما تمام این فعالیت ها در سن هجده سالگی متوقف شد و ملیه جوان توسط پدر به شربورگ که یک شهر بندری بود به جهت آموزش نقاشی فرستاده شد. در این شهر زیر نظر یک نقاش پرتره به نام پل دوموشل تحت آموزش قرار گرفت. در سال 1835 به صورت تمام وقت زیر نظر لوسین تئوفیل لانگلوئیس که یکی از شاگردان نقاش مشهور آنتوان-ژان گروس بود تحت آموزش قرار گرفت. در طول این مدت موفق به دریافت گواهینامه ای از لانگلوئیس شد و بواسطه این گواهینامه و مقداری پول به پاریس مسافرت کرد. در پاریس در دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس (اکول ده بوزار) که مشهور ترین مدرسه هنر در فرانسه می باشد تحصیل کرد. وی در این مدرسه زیر نظر پل دُلاروش که یکی از مشهورترین نقاشان قرن نوزدهم فرانسه بود و یک نقاش موضوعات تاریخی به حساب می آمد آموزش دید. در سال 1839 بورس تحصیلی او به پایان رسید و در عین حال اولین اثر ارائه شده اش، توسط سالن پاریس رد شد. اما در سال 1840 اثری که یک پرتره بود توسط سالن پاریس پذیرفته شد. پس از این رویداد بود که میله به شهر شربورگ بازگشت و در کسوت یک نقاش پرتره شروع به فعالیت هنری کرد.


یک پرتره از فرانسوا میله

یک پرتره از فرانسوا میله (پرتره لوئیس الکساندر مورالس)


کمی بعد میله با زنی به نام پائولین ویرجینیا اونو ازدواج کرد و آنها مجددا به پاریس نقل مکان کردند. اما اثر میله بار دیگر در سال 1843 توسط سالن مردود اعلام شد و در این بین همسر او نیز بر اثر بیماری سل درگذشت. پس از این رویدادهای تلخ بود که میله بار دیگر به شهر شوربورگ بازگشت. مدتی بعد به شهر لو آور که یکی از شهرهای منطقه نورماندی می باشد نقل مکان نموده و مجددا ازدواج کرد. پس از این ازدواج دارای نه فرزند شد و این ازدواج تا پایان زندگیش دوام داشت. در شهر لو آور چندین نقاشی پرتره و همینطور نقاشی هایی در ژانرهای دیگر و در ابعاد کوچک خلق نمود. اما پس از چند ماه دوباره به پاریس بازگشت.


نقاشی زن نانوا اثر میله

نقاشی زن نانوا اثر میله


در پاریس وی با کنستانت تروئون، نارسیس دیاز، پارلز ژاکویی و تئودور روسو آشنا گشت. حلقه این افراد به همراه میله منجر به تشکیل یکی از مهمترین مدارس فرانسه و یک مکتب هنری به نام باربیزون شد. اونوره دومیه یکی از مهمترین هنرمندان فرانسوی بود که بر روی میله تاثیرات زیادی گذاشت. از طرف دیگر کم کم وی به نقاشی هایی با موضوعات دهقانان و کاراکترهای آنها علاقمند شد. گفته می شود که این موضوع نیز با تاثیر از آثار دومیه بوده است. زیرا این طراح و چاپگر بزرگ فرانسوی نیز در آثارش به تصویر کشیدن کاراکترهای روستایی و توده مردم را موضوع قرار میداده است. از طرف دیگر شخصی به نام آلفرد سنسیر که یک فرد قدرتمند و از طرفی بیوگرافی نویس هنر بود تبدیل به حامی مادام العمر میله شد.


یک اثر از میله

یک اثر از میله


در سال 1847 سالن پاریس اثر ادیپوس از درخت پایین آورده می شود به موفقیت چشمگیر نائل آمد و در سال 1848 این اثر توسط دولت خریدای شد.


ادیپوس از درخت پایین آورده می شود

ادیپوس از درخت پایین آورده می شود


اسارت یهودیان در بابل یکی از جاه طلبانه ترین کارهای میله به حساب می آید. این اثر پس از رونمایی در سالن پاریس مورد نقد بسیار تند منتقدین و عموم مردم قرار گرفت. در کمال شگفتی این اثر مدت کوتاهی بعد ناپدید شد. تاریخ نویسان هنری بر این باور هستند که این نقاشی توسط خود هنرمند از بین برده شده است. در سال 1984 دانشمندان موزه هنرهای معاصر بوستون به کشف جالبی در مورد این هنرمند دست یافتند. موضوع از این قرار بود که این دانشمندان در حال بررسی و مطالعه بر روی اثری از این نقاش به نام چوپان زن جوان بودند که دریافتند این اثر بر روی همان اثر ناپدید شده اسارت یهودیان در بابل نقاشی شده است. احتمالا میله به جهت کمبود متریال در جریان جنگ فرانسه و پروس از این نقاشی به عنوان بوم استفاده کرده و اثر جدیدی را بر روی آن نقاشی کرده است.


نقاشی چوپان زن جوان اثر فرانسوا میله

نقاشی چوپان زن جوان اثر فرانسوا میله


در سال 1849 وی تابلوی نقاشی برداشت کنندگان را به سفارش دولت ایالتی نقاشی کرد. در همان سال وی تابلوی چوپان را در سالن پاریس به نمایش گذاشت. این اثر در اندازه کوچک خلق شده بود و رویکرد رئالیستی بیشتری در این اثر دیده می شد. این تابلو از تابلوهای دیگر وی که با موضوع چوپان نقاشی می شد متفاوت بود و رویکرد ایده آل گرای آثار قبلی را در خود نداشت. بعلاوه در این اثر تمایلات و حال و هوای شخصی نقاش با گرایشات شخصی، بیشتر به چشم می آمد. در جون همان سال وی به همراه خانواده در شهر باربیزون مستقر شد. در سال 1850 با سنسیر(حامی مالی میله) به توافق رسید. او برای هنرمند نقاش متریال و پول تدارک دید و هنرمند نقاش تمام وقت به نقاشی و طراحی پرداخت. در عین حال طبق توافق، میله مختار به فروش آثار خود به خریداران دیگر نیز بود. در همان سال اثر زیبا و استادانه علف چین ها و بذرافشانها را به نمایش گذاشت که این اثر بخشی از مجموعه سه گانه خوشه‌چینان و Angelus بود. از سال 1850 تا 1853 بر روی اثر استراحت برداشت کنندگان کار کرد. این نقاشی را مهمترین اثر وی به شمار می آورند که بعلاوه پر کار ترین و زمان بر ترین اثر او نیز به محسوب میگردد.


استراحت برداشت کنندگان

استراحت برداشت کنندگان


میله دراین نقاشی زندگی قشر دهقان و کشاورزان معاصر آن دوران را به تصویر کشید. این تنها نقاشی این هنرمند بود که دارای تاریخ می باشد و نقاش تاریخ این اثر را در کار خود ثبت کرده است. بواسطه این نقاشی، وی از سالن پاریس مدال شماره دو را دریافت کرد.

اما یکی دیگر از مشهورترین آثار میله خوشه چینان می باشد. وی از کنار مزرعه ای رد می شد که صحنه ای را ملاحظه کرد که این صحنه تبدیل به یکی از مشهورترین آثار هنری او گشت. وی در مزرعه زنی فقیر را مشاهده نمود که به همراه فرزندان خود مشغول درو کردن محصول جو بود. میله در سال 1857 این اثر را درسالن به نمایش گذاشت. این اثر در آن محل نقد منفی طبقه متوسط و ثروتمند را به خود جلب کرد. به بیان دیگر طبقه مرفه عقیده داشتند که هنرمند این اثر به نمایش دادن و اهمیت بیش از حد برای طبقه پایین و کارگر قائل شدن، پرداخته است. به بیان دیگر این اثر یادآور این نکته می شد که جامعه آن دوران فرانسه بر دوش قشر کارگر بنا شده و حرکت می کند و این موضوع برای قشر اشرافی خوشایند نبود. از سوی دیگر این کار هنری بر روی جنبش سوسیالیسم نیز مهر تایید میزد. از طرف دیگر طبقه کارگر از نظر تعداد و جمعیت نسبت به طبقه اشراف بسیار بیشتر بودند و اگر این گروه دست به شورش میزدند به نابودی قشر اشرافی می انجامید. به همین علت گروه ثروتمند به هر حرکتی که منجر به تهییج قشر کارگر میشد، حساسیت داشتند. اما این نقاشی از اهمیت بسیار زیادی در میان قشر هنرمند برخوردار شد به طوری که هنرمندان جوان نسل آینده آن دوران با الهام از این اثر دست به خلق آثاری زدند. از میان این هنرمندان می توان به کامی پیسارو، پیر اگوست رنوآر ، ژرژ- پیر سورا و ونگوگ اشاره کرد.


نقاشی خوشه چینان - فرانسوا میله

نقاشی خوشه چینان - فرانسوا میله


رابرت روزنبلوم، مورخ هنر در مورد این اثر می گوید: این یک سبک و حضور جدید در اواسط قرن به حساب می آید، که منجر به خلق آثاری دیگر در همین ژانر در سراسر کشور در آینده شد. رخت شور اثر اِدگار دِ گا مثالی از این دست می باشد.

علیرغم پر کاری و برگزاری نمایشگاه های زیاد در سالن و در پاریس در سالهای قبل از 1860 شهرت میله در سالهای 1860 بسیار رشد کرد. وی موفق به بستن قرادادی برای تعداد 25 نقاشی برای تحویل سه ماه یک بار و به طور کل در سه سال شد. همینطور یک حامی مالی دیگر به نام امیل گاوت پیدا کرد. این شخص به وی سفارش 90 نقاشی پاستل را برای یک مجموعه داد. کمی بعد تعدادی از آثارش در نمایشگاه بین‌المللی پاریس به نمایش درآمد و موجب شهرت دوچندان او گشت. مدتی بعد سفارش اثر هنری به نام چهار فصل را توسط فردریک هارتمن سیاست مدار فرانسوی دریافت کرد و در ازای این اثر مبلغ بیست و پنج هزار فرانک دستمزد گرفت. علاوه بر این وی موفق به دریافت نشان لژیون دونور شد.


پاییز از مجموعه چهارفصل - فرانسوا میله

پاییز از مجموعه چهارفصل - فرانسوا میله


همانطور که قبلا ذکر آن گذشت وی یک منبع الهام بخش مهم برای نقاشان بنام و بزرگ پس از خود بوده است. در بسیاری از آثار متقدم ونگوگ می توان رد پای این نقاش بزرگ را دید. تعلق خاطر ونگوگ به میله در بسیاری از نامه های او به برادش تئو نیز ذکر شده است. همینطور آثارمتاخر میله در ژانر منظره منبع بسیار مهمی برای نقاش بزرگ آوانگارد اوسکار- کلود مونه نیز بوده است. این نقاش، همینطور کاراکتر اصلی رمان بسیار مهم و زیبای مارک تواین به نام آیا او مرده است می باشد. در این اثر داستانی تواین، یک جوان نقاش و مبارز را توصیف می کند که برای دستیابی به شهرت بیشتر و آینده بهتر مرگ جعلی خود را ترتیب می دهد. در بسیاری از مراحل این داستان به شرح زندگی و اتفاقاتی که برای میله در دنیای واقی رخ داده است پرداخته می شود.

نقاشی تحت عنوان مردی با کج بیل، الهام بخش شعری با همین عنوان اثر شاعر آمریکایی چارلز ادوین آنسون مارکهم بوده است.


مردی با کج بیل

مردی با کج بیل


اثر آنجلوس وی بسیاری از هنرمندان بزرگ را تحت تاثیر قرار داد. سالوادور دالی بسیار مجذوب این اثر بود و متنی نیز در تحلیل این اثر نوشته است. وی از این اثر بدین مضمون تعریف کرده است: یک تراژدی از میله! وی برعکس حالت آرامش روحی در این اثر در آن از نوعی خشونت یاد می کند! دالی همچنین بر این عقیده بود که دو فیگور حاضر در صحنه در حال دعا خواندن بر مزار فرزند از دست رفته خود هستند. در کمال تعجب و شگفتی بعدها اشعه ایکس نظر دالی را تایید کرد! وقتی تابلو به زیر اشعه ایکس رفت یک شکل هندسی مکعب مانند که شباهت به تابوت داشت نمایان شد. ظاهرا میله در ابتدا یک تابوت را در صحنه به تصویر کشیده است و در ادامه آنرا پاک کرده. اما مشخص نیست که هنرمند فرانسوی با پاک کردن تابوت قصد داشته که به طور کل موضوع اثر را نیز تغییر دهد یا خیر.


آنجلوس - فرانسوا میله

آنجلوس - فرانسوا میله


در پایان باید گفت که این نقاش و هنرمند بزرگ فرانسوی میراث قابل توجه و بزرگی از خود بر جای گذاشت. از طرفی سبک و نوع نقاشی های او از مفهوم و موضوع آن گرفته تا تکنیک خاص آنها، منبع الهام بسیاری از هنرمندان آینده شد. از طرف دیگر مکتب باربیزون که وی یکی از پایه گذاران آن بود منجر به تحولات عمیقی در سبک های هنر فرانسه و جامعه هنری آن دوران گشت که تاثیرات آن سالهای متمادی در دنیای هنر باقی ماند.


ترجمه، گرد آوری و تهیه مطالب: جواد اکبر زاده



دیدار - دریچه ای به کلاسهای اخیر

نگاه مختصری به آنچه که اخیرا در کلاسهای حضوری گذشته است.
فیلمهای کوتاه از کارهای در حال انجامی که در آموزشگاه نقاشی ایکاروس و توسط هنرجویان سیاوش مهویس صورت گرفته است.

نقاشی های ما با شما سخن میگویند

اثری از هنرمند آموزشگاه مرتضی طاهری

اثری از هنرمند آموزشگاه مهدیه عبدالعلی زاده

آثاری از هنرمند آموزشگاه بنفشه حسینی

 

کلاسهای ایکاروس

دیـــدگـــاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

بخش‌های مورد نیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ارسال نظرات



🎭 روز شمار هنری
امروز ۲۰۲۴/۱۲/۰۷ میلادی برابر با کیوان شید، ۱۷ آذر ۱۴۰۳هجری شمسی که مصادف میباشد با سالروز تولد جان لورنزو برنینی، مجسمه ساز و معمار ایتالیایی

جان لورنزو برنینی، مجسمه ساز و معمار ایتالیایی

 ادامه مطلب 

©کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت محفوظ و متعلق به آموزشگاه نقاشی ایکاروس میباشد 2024-2009