کورنلیو بابا نقاش رومانیایی

نویسنده: ایکاروس، تاریخ انتشار: سه شنبه، ۵ بهمن ۱۴۰۰

کورنلیو بابا نقاش اهل رومانی می باشد که در ژانر پرتره و همچنین ژانر هنر (نقاشی از رویداد های روزمره زندگی) فعالیت میکرد. همچنین بعنوان تصویر گر کتاب نیز فعالیت داشته است. این نقاش با کار و فعالیت طولانی یک ژانر هنری منحصر به فرد را ابداع نمود و آثار هنری متعددی را تولید نمود که هم اکنون نیز در نمایشگاهها و حراج های هنری به نمایش در می آیند.

کورنلیو بابا در شهر کرایووا کشور رومانی و در سال 1906 متولد شد. پدر وی یک نقاش آکادمیک به نام جرج بابا بود و کورنلیو نیز اولین آموزشهای خود را زیر نظر پدر فرا گرفت. سپس در دانشکده هنر بخارست مشغول به تحصیل شد اما دوره تحصیل را به پایان نبرد و تحصیل را نیمه کاره رها نمود. کورنلیو اولین نمایشگاه عمومی خود را در سال 1934 و در شهر بیله هرکولانه برگزار نمود. همین امر باعث شد که به دنیای آکادمیک هنر باز گردد و زیر نظر نیکلاس تونیتزا نقاش و منتقد هنری رومانیایی آموزش ببیند. در این دوره بود که سرانجام تحصیلات خود را به پایان رساند و موفق به اخذ دیپلم هنری از دانشکده هنر دانشگاه شهر یاش شد. در همین دانشگاه به عنوان استادیار در سال 1939 مشغول به کار شد و در سال 1949 به درجه استادی رسید. به این ترتیب کورنلیو عنوان مدرس نقاشی در دانشگاه را کسب نمود. بعد از این رویداد در نمایشگاهی در سالن بخارست شرکت کرد. او با یک اثر به نام شطرنج باز در این رویداد شرکت نمود. اما کمی بعد دستگیر شده و به زندان می افتد. بابا مدت کوتاهی را در زندان گاتالا در شهر یاش سپری کرد. یک سال بعد بدون هیچ توضیحی از سوی هیات علمی دانشگاه از کار خود تعلیق شد و بدین ترتیب شهر یاش را ترک نموده و به بخارست رفت.

بابا علیرغم رابطه ناخوشایند اولیه ای که با مقامات کمونیستی داشت (این مقامات او را به عنوان فرمالیست محکوم می کردند و بنوعی مانع برای عرض اندام وی ایجاد میکردند) به زودی خود را به عنوان یک تصویرگر و هنرمند تثبیت نمود. در سال 1955 به او اجازه سفر به اتحاد جماهیر شوروی داده شد و در یک نمایشگاه بین المللی در ورشو در لهستان، مدال طلا گرفت. در سال 1956، بابا با اثر شطرنج باز و دو نقاشی دیگر در بینال ونیز شرکت کرد. پس از این رویداد این نقاشی ها برای نمایش به شهرهای مسکو، پراگ و لنینگراد نیز فرستاده شدند. در سال 1958 بابا به عنوان استاد نقاشی در مؤسسه هنرهای زیبای نیکولای گریگورسکو در بخارست منصوب شد، جایی که نیکولیتا سکریریو و تتفان کالسیا دو نقاش نسبتا صاحب نام رومانیایی و از شاگردان او در آنجا حضور داشتند. در همان دوره وی عنوان چهره ماندگار هنر و استاد پیشکسوت نقاشی را دریافت نمود. در این زمان، به نظر می رسد که مشکلات قبلی او با مقامات کمونیستی برطرف شده بود. در دهه بعد برای او یک تور نمایشگاه نقاشی دور دنیا ترتیب داده شد. او آثارش را در شهرهای قاهره، هلسینکی، وین و دهلی به نمایش گذاشت. نقطه اوج نمایشگاه های او برگزاری نمایشگاه در بروکسل بود. ظاهرا این نمایشگاه بازتاب ویژه ای برای این هنرمند به ارمغان آورد. در سال 1962، دولت رومانی به او عنوان هنرمند خلق را اعطا نمود. در سال 1963 به عنوان عضو آکادمی رومانی منصوب شد. در سال 1964 توسط آکادمی برلین به عنوان یک هنرمند بزرگ مورد تقدیر قرار گرفت و عضو افتخاری این آکادمی شد.

فعالیتهای هنری او در طی این سالها ادامه یافت. در سال 1970 یک نمایشگاه در نیویورک برگزار نمود و کمی بعد و در سال 1971 پروژه دکور ستاره سرخ به وی محول شد. کورنلیو در رومانی و بلوک شرق به یک هنرمند مشهور و نام آشنا تبدیل شد. این در حالی بود که او در بلوک غرب هیچگاه به شهرتی که در شرق دست یافته بود نرسید و در بلوک غرب پیوسته یک هنرمند نیمه معروف بشمار میامد. در سال 1988 بابا در استودیوی خود بر اثر یک حادثه به شدت مجروح شد و تا مدتی بی حرکت بود. در این مدت نتوانست فعالیت هنری داشته باشد و اثری نیز تولید نکرد.

به عنوان یک نقاش درقرن بیستم، بابا آگاهانه به سنت قدیمی، آثار خود را تولید می کرد. اگرچه از ابتدای تحصیل نزد پدرش، او نیز تحت تأثیر اکسپرسیونیسم، هنر نو، آکادمیک گرایی و بازمانده های امپرسیونیسم بود. خود هنرمند در سخنانش چنین اذعان می دارد که از ال گرگو، رامبراند و گویا بسیار تاثیر گرفته است. این خصوصیات او را در میان رئالیست های بلوک شرق در جایگاه مناسبی قرار نداد. کورنلیو بابا (1906-1997) با تفکر مستقل، رئالیسم شخصی را توسعه داد که بسیار متفاوت از کلیشه های رئالیسم سوسیالیستی بود. مضامین او که برخی از آنها به خط مشی رسمی حزب نزدیک است، اصالت عمیقی را نشان می دهد. او تحت تأثیر اکسپرسیونیسم قرار گرفت که ویژگی اصلی نقاشی او شد. در برخی از آثار این هنرمند می توان نوعی انتزاعی گرایی را تا حدی مشاهده نمود. به طور کل این هنرمند حجم وسیعی از آثار را بعضا با شیوه ها و سبکهای متفاوت تولید کرده است. این امر شاید به دلیل عمر طولانی وی باشد. به تصویر زیر دقت کنید:

این امر به ویژه در آثار طبیعت بیجان وی مشهود است. در آثار طبیعت بیجان کماکان می توان تاثیر رنگ گذاری اکسپرسیونیسم را دید. رنگهای گرم و تا حدی تیره در نقاشی های او مشهود است. این یکی از خصوصیات بارز در نقاشی های اکسپرسیونیستها است. همانطور که خودش نیز اشاره کرده است او تاثیرات زیادی را از نقاش اسپانیایی فرانسیس گویا گرفته است. این تاثیر را می توان در نقاشی های پرتره گروهی این هنرمند به وضوح ملاحظه کرد. صورتها در آثار بابا بعضا حالاتی وحشت زده، مسخ شده و درمانده دارند. این امر در سوژه های این نقاشی ها، نشانی از رنج و درد را به نمایش میگذارد. می توان گفت بابا نوعی رئالیسم منحصر به فرد را ارائه کرده است. سبکی که تا حدی آمیخته شدن تکنیک های آکادمیک با سنتهای آوانگارد قرن بیستم را به نمایش می گذارد. در بعد تکنیکی، در آثار این هنرمند همچنین می توان نور پردازی باروک را به وضوح مشاهده کرد. در این نوع از نور پردازی رد پای هنرمند بزرگ هلندی رامبراند کاملا مشهود است. نورهای گرم که از یک جهت خاص به سوژه می تابند و تاثیر مستقیم و مهمی در حجم دادن به سوژه و سه بعدی تر به نظر رسیدن آن ایفا می کنند. در کنار این نوع از نورپردازی می توان بکگراند های تیره را به طور مشخص مشاهده نمود که این از خصوصیات بارز نقاشان دوره باروک است. حالات دراماتیک نورها و نورهای تیز و مرز بندی شده از خصوصیات دیگر در آثار بابا است که همه اینها بیننده را به یاد سبک باروک می اندازد. کما اینکه خود بابا نیز در گفته هایش این موضوع را تایید کرده و به تاثیر گرفتن از رامبراند در آثارش صحه گذاشته است.

نکته مشهود دیگر در آثار وی گرایشش به آثار نقاشان روس است. حالات قلم گذاری و طراح پایه در نقاشی های کورنلیو نشان از تاثیر گرفتن او از آثار هنرمندان روس دارد. همچنین در انتخاب موضوعات و فرم و حالت پرتره ها می توان شباهت مشهودی را مشاهده کرد. ضرب قلم های بابا بی شباهت به نقاشان رئالیست روس نیست به کار پایین دقت کنید:

اثر پادشاه دیوانه در سبک و حالات قلم گذاری و همچنین در انتخاب موضوع ناخودآگاه بیننده را به یاد ایوان مخوف اثر مشهور نقاش بزرگ روس ایلیا رپین می اندازد. در پرتره های این نقاش نورگذاری های گرم و دراماتیک خصوصیت بارز آثار می باشد. پرتره ها حالات روانشناختی و اکسپرسیونیستی را در خود دارند. این موضوع شاید به دلیل جو حاکم در آن دوران از جامعه رومانی دلالت دارد که مردم پیوسته در وحشت از حکومت کمونیسم به سر می برده اند.

کورنلیو بابا در زمینه طراحی نیز فعالیتهایی داشته است، هر چند که گرایش اصلی و تخصصی وی نقاشی رنگ روغن میباشد اما در طراحی نیز آثار نسباتا قابل توجهی را خلق نموده است. طراحی های این هنرمند وجه تشابه زیادی با آثار و طراحی های اکسپرسیونیست های آلمانی دارد. استفاده از خطوط سنگین و خشن، نورهای اغراق شده و صورتهایی که بعضا در حالات نا متعارف قرار گرفته اند از خصوصیات بارز این طراحی ها بشمار میروند. برخی از این طراحی ها با استفاده از متریال ذغال و به شکل سیاه سفید کار شده اند و بعضی دیگر با تعدادی از رنگهای محدود اجرا شده است. سایه روشن در این آثار غالبا به سبک لکه گذاری است و به ندرت می توان استفاده از هاشور را در کارد دید. مگر برای اجرای کانتور و دور گیری. این هنرمند در طراحی های خود از پرداختن به جزییات پرهیز می نماید. ولی با این حال حالات احساسی و روانی پرتره ها کاملا مشهود و تاثیر گذار هستند.

کورنلیو بابا در تاریخ هنر یک نقاش اکسپرسیونیست و پست امپرسیونیست به حساب می آید، اما میتوان گفت که این هنرمند به واقع سبکی منحصر به فرد را طرح ریزی کرد و با پشت کار و استمرار در خلق آثار نقشی، تاثیر گذاری زیادی را در هنر از خود بر جای گذاشت. این نقاش یکی از مهمترین چهره های هنر نقاشی اروپای شرقی به حساب می آید که به تلفیق سبک آکادمیک و گرایشهای هنر آوانگارد پرداخت. بیشتر آثار این هنرمند در کشور رومانی باقی مانده است و کمتر می توان آثار او را در سایر کشورهای جهان مشاهده کرد. در موزه هنر تیمیشوارا در رومانی 80 اثر از این هنرمند وجود دارد. یکی از معدود آثار وی که در خارج از رومانی به نمایش گذاشته شده است تابلوی ترس است که در موزه بوداپست موجود است. وی تابلوهای زیادی را با عنوان ترس در طول فعالیت هنری خود خلق نمود.

در طول سالهای 1970 تا 1980 بابا مجموعه ای از نقاشی های هارلکین و شاهان دیوانه را به تصویر کشید که تا پایان عمر در مجموعه شخصی وی قرار داشت و قبل از مرگش به نمایش در نیامد. شاید وی این کار را به تقلید از نقاش مورد علاقه اش فرانسیس گویا انجام داده است. گویا نیز تا زمان مرگ مجموعه نقاشی های سیاه را در مجموعه شخصی نگهداری کرد.