کامی پیسارو، هنرمند فرانسوی دانمارکی و آثارش

نویسنده: ایکاروس، تاریخ انتشار: سه شنبه، ۱۶ فروردین ۱۴۰۱

یاکوب آبراهام کامی پیسارو نقاش سبک امپرسیونیسم و پست امپرسیونیسم فرانسوی دانمارکی بود. وی از این جهت دارای جایگاه خاص و ویژه ای در تاریخ هنر است که با هر دو سبک امپرسیونیسم و پست امپرسیونیسم تعامل خوبی برقرار کرد. پیسارو نزد بزرگانی چون گوستاو کوربه و ژان-بتیست-کامی کورو نقاشی را فرا گرفته است. وی سپس در کنار پل ویکتور ژولس سینیاک و ژرژپیر سورا زمانی که به جنبش نئو امپرسیونیسم پیوست، کار و مطالعه کرد.


کامی پیسارو

کامی پیسارو


پیسارو در 10 ژوئیه 1830 در جزیره سنت توماس متولد شد. پدرش اصالتاً یهودی پرتغالی و دارای ملیت فرانسوی بود. مادرش از یک خانواده فرانسوی یهودی اهل جزیره سنت توماس بود. پدر، تاجری بود که از فرانسه به این جزیره آمد تا به کار و کسب درآمد بپردازد. وقتی کامی دوازده ساله بود پدرش او را به مدرسه شبانه روزی در فرانسه فرستاد. او در آکادمی ساواری نزدیک پاریس تحصیل کرد. زمانی که دانشجوی جوانی بود، آثار استادان فرانسوی را تحسین می کرد. ساواری در زمینه‌ ای طراحی و نقاشی آموزشهای مناسبی به او داد. وی به او پیشنهاد داد وقتی به سنت توماس بازگشت از طبیعت نقاشی کند، که او این کار را در هفده سالگی انجام داد. با این حال، پدرش ترجیح می داد که پیسارو در تجارت به عنوان کارمند بندر کار کند. اما او از هر فرصتی برای تمرین و کار در زمینه نقاشی استفاده می کرد. هنگامی که پیسارو بیست و یک ساله شد، هنرمند دانمارکی فریتز ملبی که در آن زمان در سنت توماس زندگی می کرد، الهام بخش او شد تا نقاشی را به عنوان یک حرفه تمام وقت شروع کند. کمی بعد این فرد تبدیل به استاد و همچنین دوست او شد. پس از این بود که خانواده خود را ترک نمود و همچنین از شغل خود نیز استعفا کرد. در این دوره به همراه دوست خود به ونزوئلا مهاجرت نمود و در آنجا به صورت حرفه ای شروع به کار نقاشی کرد. وی دو سال را در این کشور به کار نقاشی از مناظر روستایی و مردم پرداخت. به طور کل در این دوره او تقریبا هر آنچه را که از نظر می گذراند به تصویر می کشید. در این دوره چندین دفتر طراحی را از آثار خود پر کرد.


یک اثر از پیسارو

یک اثر از پیسارو


در سال 1855 به پاریس بازگشت و در آنجا به عنوان دستیار آنتون ملبی، برادر فریتز ملبی شروع به کار کرد. وی همچنین آثار نقاشان بزرگ را مورد مطالعه قرار میداد و از نقاشی های افرادی مثل کوربه، شارل فرانسوا دوبینی، ژان فرانسوا میله و کورو تاثیر گرفت. همچنین در کلاسهای متعدد مانند اکول ده بوزار و زیر نظر اساتید بزرگ آموزش دید. کمی بعد پیسارو این آموزش ها را ملال آور دید و در پی یاد گیری سبک جدیدی برآمد. در این بخش از دوره هنری خود بود که با کورو آشنا شد و آموزشهای او را برای کار خود مناسب دید. آثار این دوره پیسارو مطابق با قوانینی بود که در آن دوران توسط سالن پاریس به هنرمندان دیکته می شد. در آن دوره تنها نهاد رسمی برای هنرمندان همین سالن بود و هنرمندان و نقاشان جوان امکان عرضه آثار خود در مکان دیگری را نداشتند. بنابراین پیسارو نقاشی های خود را منطبق با استاندارد های سالن تولید میکرد. در سال 1859 اولین اثر او در سالن پذیرفته شد. وی در آن دوره از آثار کورو تاثیر می گرفت. هر دو این نقاشان مناظر روستایی را دوست می داشتند و در این سبک آثار خود را تولید می کردند. این دو نقاش هنرمندانی بودند که سبک نقاشی در فضای باز را متداول کردند.


سلف پرتره

سلف پرتره


در این دوره پیسارو شروع به تصویر کردن زیبایی های طبیعت کرد. وی در این نقاشی ها تمام سعی خود را می کرد که عنصری به جز آنچه می بیند را در کارهای خود اضافه نکند. بعد از یک سال زندگی در پاریس وی به طرف حومه شهر رفت و در آن قسمت در پی یافتن مناظری برای نقاشی بود که تصاویر زندگی روستایی را در خود جای دهد. وی زندگی روستاییان و مناظر آنها را زیبا یافت. این سبک در برخی از منابع تاریخ هنر عصر طلایی دهقانان نیز نامیده می شود. پیسارو در متنی تکنیک نقاشی در فضای باز را برای یکی از دانش آموزان خود اینگونه توضیح می دهد: سعی کنید همزمان روی تمام عناصر کار کنید. زمین، آسمان، آبها و درختان همه را به یک سطح در کار خود پیش ببرید. سخاوتمندانه و بدون ترس و تردید کار کنید. این کار باعث خواهد شد که احساس اولیه ای را که نسبت به صحنه دارید از دست ندهید.


یک اثر از پیسارو 1872

یک اثر از پیسارو 1872


کورو آثار خود را در طبیعت آغاز می نمود و در ادامه آنها را در استودیو کامل کرده و در برخی موارد در آن دخل و تصرف می کرد. اما پیسارو تمام کار را در فضای باز پیش میبرد و سعی می کرد آنها را در یک جلسه به پایان برساند. این کار به آثار وی حس واقعی تری میداد. اما در کنار این امر در بعضی از محافل به آثار وی نسبت عامیانه و مبتذل میدادند. او دقیقا آنچه را که میدید نقاشی می کرد. به گفته برخی از منتقدین هنری آثار وی بی شباهت به هنر امروزی نیست که در برخی مواقع هنرمند نقاش صحنه های ناخوشایند مانند ظرف زباله را به تصویر می کشد. همین رویه منجر به اختلاف نظر بین وی و کورو شد. در سال 1859 در حالی که در آکادمی آزاد سوئیس مشغول کار نقاشی بود با گروهی از نقاشان جوان آشنا شد که این امر باعث توجه بیشتر وی به سبک رئال گردید. از بین آنها میتوان به کلود مونه، پل سزان و آرمان گیومن اشاره کرد. نکته ای که در بین این نقاشان مشترک بود نارضایتی آنها از سیاست های سالن بود. آثار سزان در مدرسه مورد تمسخر دیگران قرار می گرفت. روالد تاریخ نویس آمریکایی اینگونه می نویسد که در سالهای بعد سزان هرگز درک آثارش از طرف پیسارو و همدردی او را فراموش نکرد. ظاهرا وی پیوسته سزان را تشویق می کرده و حامی و پشتیبان او بوده است. در سال 1863 تمام آثار تولید شده گروه توسط سالن مردود شد و امپراتور فرانسه تصمیم گرفت که برای نمایش این آثار سالن دیگری را تاسیس نماید. پس از شروع جنگ فرانسه و پروس 1870-1871، با داشتن ملیت دانمارکی و ناتوانی در پیوستن به ارتش، به همراه خانواده خود به یک روستا در نزدیکی لندن مهاجرت کرد. وی در نامه ای به دوست خود نوشت که نقاشی های من در اینجا مورد استقبال قرار نمی گیرند. پیسارو با فروشنده آثار هنری پل دوراند روئل، در لندن ملاقات کرد. راوئل بعدها تبدیل به یکی از اصلی ترین فروشنده آثار هنری وی شد. روئل وی را با مونه آشنا کرد. این دو پس از مشاهده آثار نقاشان بزرگ انگلیسی جان کانستبل و ویلیام ترنر به این نتیجه رسیدند که کار در فضای باز بهترین نمایش نور و رنگ را در اختیار آنها قرار خواهد داد. چیزی که به عقیده آنها هرگز در فضای بسته استودیو به آن نخواهند رسید. کم کم نقاشی هایش سبک شخصی تری به خود گرفتند و ضربات قلم و سبک ایمپستو در آثار وی مشاهده شد. همین تکنیک ها عمق بیشتری به آثارش بخشید.


یک اثر دیگر از پیسارو

یک اثر دیگر از پیسارو


زمانی که پیسارو به خانه خود در پاریس بازگشت دریافت که از حدود 1500 نقاشی که در طول 20 سال خلق کرده بود تنها 40 عدد باقی مانده است. وی در زمان ترک پاریس به لندن مجبور شده بود این آثار را در خانه رها کند. بقیه آنها توسط سربازان نابود شده بود. سربازان این آثار را به عنوان کفپوش و برای تمیز نگه داشتن پوتین های خود از گل استفاده می کردند. احتمال می رود بسیاری از آن آثار نابود شده در سبک ابتدایی امپرسیونیسم خلق شده بوده است. وی خیلی زود ارتباط خود را با دوستان سابق برقرار کرد و در پی مکانی مناسب برای نمایش آثار خلاقانه خود بود. بدین منظور وی یک گروه متشکل از پانزده هنرمند را گرد آورد و یک گروه هنری تاسیس کرد. پیسارو در آن دوران 43 سال داشت و به عنوان پدر معنوی گروه قرار گرفت.


یک نقاشی امپرسیونیستی از پیسارو

یک نقاشی امپرسیونیستی از پیسارو


وی کمی بعد یک نمایشگاه از پنج اثر خود برگزار کرد و امیل زولا این نقاشی ها را ستود. در سال 1876 اما آلبرت وولف منتقد هنری در نقدی نوشت سعی کنید به این نقاش بفهمانید که درختان بنفش نیستند و آسمان همرنگ کره تازه نیست! اما بسیاری از منتقدان هنری دیگر کار وی را ستودند و آنرا یک روش انقلابی در نظر گرفتند. در سالهای بعد پل سزان از پیسارو به عنوان پایه گذار سبک امپرسیونیسم یاد کرد و در سال 1906 زمانی که سزان 67 سال داشت و الگوی هنرمندان جوان بود در کاتالوگ نمایشگاهی نام خود را با عنوان پل سزان شاگرد کامی پیسارو ثبت کرد.


یک طراحی از پیسارو

یک طراحی از پیسارو


پیسارو در سنین بالاتر از یک عفونت مکرر چشم رنج می برد که او را از کار در خارج از منزل به جز در هوای گرم باز می داشت. در نتیجه این ناتوانی، وی در کنار پنجره فضای بیرون نقاشی میکرد. وی اغلب در هتل و طبقات بالای آن کار میکرد و به این صورت می توانست دید بهتری نسبت به مناظر داشته باشد. او به شمال فرانسه نقل مکان کرد و در هتل های روئن، پاریس، لو هاور و دیپ نقاشی کرد. در سفرهایش به لندن نیز از همین روش برای نقاشی استفاده میکرد. در طول دوره ای که پیسارو آثارش را به نمایش می گذاشت، آرماند سیلوستر، منتقد هنری، پیسارو را واقعی ترین و در عین حال بی تکلف ترین عضو گروه امپرسیونیستها نامیده بود. کار او همچنین توسط مورخ هنر دایان کلدر توصیف شده است که بیانگر وقار، خلوص و صمیمیت و همچنین پایداری می باشد که همین خصوصیات آثار وی را از دیگران متمایز می کند. هیچ کس به اندازه پیسارو در گروه آنها برای سر پا نگه داشتن گروه تلاش نکرد. این هنرمند را می توان یکی از پایه های مهم و اصیل جنبش امپرسیونیسم به شمار آورد. یکی از خصوصیات بارز این هنرمند، سخت کوشی و تلاش مثال زدنی وی است. به گفته پسر پیسارو از سال 1872 پل سزان به طور مرتب با وی نقاشی میکرد.


یک اثر از پیسارو

یک اثر از پیسارو


بارها اتفاق افتاده که سزان مسیری طولانی را برای رسیدن به پیسارو پیاده روی کرده است. او می گوید می خواهم مناظر را از دید این نقاش بزرگ نظاره کنم. با اینکه سزان فقط 9 سال از پیسارو کوچکتر بود پیوسته او را پدری دانا برای خود به شما می آورد. مردی بسیار مناسب برای مشورت و منبع الهام. لوسین پیسارو پسر وی که زیر نظر پدر نقاشی آموخت وی را استادی والا مقام توصیف می نماید که هرگز عقیده خود را به شاگردانش تحمیل نکرد. پل گوگن دیگر نقاش بزرگ نیز از شاگردان وی بود و او را به عنوان یک نقاش بزرگ و تاثیر گذار برای نسلهای آینده خطاب می نماید.


دو زن جوان

دو زن جوان


گوگن در نامه ای گفته است اگر آثار این استاد بزرگ را به دقت مرور نماییم می توان علیرغم نوساناتی که در او مشاهده می شود در عین حال در آن یک اراده قدرتمند هنری نیز وجود دارد. یک هنر ناب در نقاشی های او وجود دارد. وی استاد بزرگ من است و هرگز این را کتمان نخواهم کرد. ماری کاسات، امپرسیونیست آمریکایی، زمانی که برای تحصیل هنر در پاریس زندگی میکرد و به گروه امپرسیونیست‌های او پیوست، گفته است که او چنان معلمی بود که میتوانست حتی به یک تکه سنگ نیز نقاشی را به زیبایی آموزش دهد.

این هنرمند بزرگ در طول حیات خود تعداد کمی از آثارش را فروخت. اما نقاشی های او در قرن بیستم و قرن حاضر قیمتهای نجومی پیدا کردند. در یکی از حراج های کریستی یکی از آثار وی به نام چهار فصل با قیمت 14,601,000 دلار به فروش رفت. دیگر اثر وی با نام ایستگاه روئن در حراج ساتبی با قیمت 7,026,500 فروخته شد.


ایستگاه روئن

ایستگاه روئن


ترجمه، گرد آوری و تهیه مطالب: جواد اکبر زاده



دیدار - دریچه ای به کلاسهای اخیر

نگاه مختصری به آنچه که اخیرا در کلاسهای حضوری گذشته است.
فیلمهای کوتاه از کارهای در حال انجامی که در آموزشگاه نقاشی ایکاروس و توسط هنرجویان سیاوش مهویس صورت گرفته است.

نقاشی های ما با شما سخن میگویند

اثری از هنرمند آموزشگاه لیدا سماک

اثری از هنرمند آموزشگاه فاطمه جانمحمد زاده

اثری از هنرمند آموزشگاه صبا عزیز زاده

 

کلاسهای ایکاروس

دیـــدگـــاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

بخش‌های مورد نیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ارسال نظرات



🎭 روز شمار هنری
امروز ۲۰۲۴/۰۳/۲۹ میلادی برابر با جمعه، ۱۰ فروردین ۱۴۰۳هجری شمسی که مصادف میباشد با سالروز تولد دورا کرینگتون، نقاش انگلیسی

دورا کرینگتون، نقاش انگلیسی

 ادامه مطلب 

©اکیداً از مراجعه حضوری از ساعت ۱۶ به بعد خودداری نمایید             کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت محفوظ و متعلق به آموزشگاه نقاشی ایکاروس میباشد - 2024-2009