طراحی خطی

نویسنده: ایکاروس، تاریخ انتشار: دوشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۶

زمانی که مداد یا یک خودکار را بدست میگیریم و شروع به اثر گذاری بر روی کاغذ مینماییم، در اکثر مواقع با یک خط شروع می کنیم. در هر صورت اگر شروع به خودآموزی کنیم یا از روش سعی و خطا استفاده کنیم، و یا توسط شخص دیگری مورد آموزش قرار گیریم، در ابتدا می آموزیم که خط چگونه یک فرم ایجاد میکند، چگونه ساختار می سازد، چهارچوبها را تقسیم میکند، تنوع تنالیته ایجاد میکند (برای مثال با هاشور زدن)، و حرکت دادن چشم از یک قسمت کار به نقطه ای دیگر را به انجام میرساند.

از نقطه نظر پایه و بیسیک، ایجاد خطوط در یک کاغذ در جهت یک هدف است: نشان دادن حضور یا ایجاد نوعی رد پا، این کار میتواند با تکه ای ذغال یا یک مداد گرافیت انجام شود.

طراحی بدون نگاه کردن به کاغذ

ساختار سازی، دورگیری مدل و طراحی خطوط مدل بدون نگاه کردن به کاغذ: این کار باعث میشود که شما با دقت بسیار بیشتری مدل و صحنه طراحی را به زیر مطالعه بگیرید و در عین حال دقت مشاهده و رویت حاشیه ها و اشکال تشکیل دهنده مدل را ارتقاء می بخشد. در مورد دیگر این کار باعث تقویت و هماهنگی حرکات دست شما با حرکات خطوطی که در مدل وجود دارد خواهد شد. هدف از این نوع طراحی به هیچ عنوان خلق یک اثر رئال نیست بلکه تقویت هماهنگی میان دستها، چشمها، و ذهن می باشد.

طراحی بدون نگاه کردن به کاغذ میتواند یک شروع عالی برای تمرین هنرجویان سطوح ابتدایی باشد. طراحی خطوط آزاد که تنها کمی هم به مدل شباهت داشته باشد میتواند تاثیر بسزایی در از بین بردن ترس از طراحی داشته باشد و همچنین بعدها تسلط بیشتر را در مراحل پیشرفته تر طراحی به ارمغان خواهد آورد. هیچ اشکالی ندارد که این تمرین با کمی تفریح و خنده در کلاس آغاز شود و در ادامه یک اسکیس ساده با استفاده از دستان آزاد و تمرکز بر روی مدل که نتیجه آن یک طراحی کاملا آزاد و به دور از استرس خواهد بود.

طراحی حرکتی

اولین و یکی از مهم ترین خصیصه های این نوع طراحی، سریع بودن آن است و در اکثر مواقع در زمانهای بسیار کوتاه انجام میگیرد، زمانهای ۶٠،٣٠،٢٠ و ٩٠ ثانیه با استفاده از خطوط سریع و رسا و قوی. طراحی حرکتی با تمرکز بر روی تناسبات کلی مدل و فرمهای ابتدایی آن و همچینین پرهیز از اجرای جزئیات به اجرا در می آید. این نوع طراحی برای آموختن حرکات و فرم مدل و عادت دادن دست به طراحی خطوط ایستا و قوی بسیار مفید است .

در کنار ارتقاء توانایی طراحی و افزایش سرعت تجزیه و تحلیل مدل همچنین باعث افزایش توانایی بصری و علامت گذاری در طراحی خواهد شد. طراحی حرکتی برای دستیابی به خطوط روان و تمیز بسیار مناسب می باشد. بعلاوه در این نوع از طراحی می توان به راحتی از انواع ذغال، مداد، جوهر و ... استفاده کرد. بنابراین خود این موضوع نیز میتواند عاملی باشد در جهت ارتقاع توانایی های هنر جو در جهت استفاده و شناخت ابزارهای گوناگون برای خلق آثار هنری در آینده.

این سبک از طراحی معمولا بر روی صفحات بزرگ اجرا میشود، به همین دلیل هنرجو میتواند از بازو جهت طراحی استفاده کرده که خود این موضوع نیز کمک شایانی به تسلط بر روی تناسبات و روان تر شدن طراحی و هر چه زیبا تر شدن آن خواهد کرد.

مانند طراحی بدون نگاه به کاغذ طراحی حرکتی نیز ابزار مناسبی برای گرم کردن دست و شروع یک طراحی جدی می باشد.

وقتی که شما در فاز اول طراحی شروع به کنکاش و آنالیز مدل خود می نمایید، اجرای چند اسکیس سریع از نوع طراحی حرکتی میتواند مفید باشد. و پس از اتمام کار انتخاب تعدادی از بهترین آنها و جهت مطالعات آینده میتواند مفید باشد.

طراحی بدون برداشتن دست از روی کار یا طراحی ادامه دار

این نوع از طراحی به اینگونه است که طراح از نقطه شروع طراحی تا پایان آن به هیچ عنوان ابزار طراحی را از کار جدا نمی نماید. این به این معنی است که خطوط علاوه بر دورگیری و به وجود آوردن شکل می بایست شامل خطوط داخلی نیز بشود، بنابراین ممکن است یک خط چند بار در راستای خطوط قبلی حرکت کرده و فرم مورد نظر را به وجود آورد. به منظور جلوگیری از تمایل به اصلاح و یا پاک کردن بعضی از خطوط توصیه میشود که برای این روش از طراحی از جوهر استفاده شود، زیرا زمانی که ذهن طراح به این نتیجه برسد که پاک کردن و اصلاح کردن ممکن نیست، به خلاقیت و دقت بیشتری دست پیدا خواهد کرد. این متد نیز همانند متدهای قبلی باعث هماهنگی بیشتر بین چشم، دست و ذهن خواهد شد. این متد برای طراحی فیگوراتیو مناسب است و توصیه میشود از کاغذ بزرگ و ارزان برای این کار استفاده شود.

طراحی به روش دورگیری

هدف از این نوع طراحی نشان دادن خطوط اطراف، فرم و حجم در یک اثر هنری است. در این سبک حرکات موضوع مورد نظر با ظرافت به نمایش گذاشته میشود، اما به مواردی مانند تونالیته، نور و ... پرداخته نمی شود به طور کل میتوان به جزییات پرداخت اما فقط با خط !

در این روش شروع به طراحی موضوع با صرف وقت و حوصله بیشتر نسبت به روشهای قبلی می نماییم. بنابراین توجه به جزییات و تناسبات در این متد از اهمیت بالایی برخوردار است، ذکر این نکته لازم است که توجه به جزییات به معنای توجه به سایه روشن و یا نورپردازی نیست زیرا تنها عنصر مورد نظر خط می باشد. این سبک از طراحی برای دست یافتن به دقت و تناسبات مناسب برای یک کار رئالیستی بسیار مفید می باشد. لازم به ذکر است که اساتید قدیمی برای رسیدن به یک تناسب ایده آل از این روش برای شروع کار خود استفاده میکرده اند. در ثانی به دلیل عدم وجود سایه روشن و رنگ به راحتی میتوان به اشکالات تناسباتی اثر پی برده و در جهت رفع آنها اقدام کرد. در عین حال با تمرین زیاد در این شیوه حتی می توان با خطوط به زیبایی عمق و پرسپکتیو را در یک اثر به نمایش گذاشت. لازم به ذکر است که این روش یک روش مناسب برای مبتدیان نیست و به منظور نتیجه بهتر توصیه می شود که هنرجو در ابتدا مطالب پایه ای تر نظیر آنچه در مدل های قبلی ذکر شد را به زیر مطالعه قرار بگیرد.

در پایان باید این نکته را یادآور شد که خط یکی از مهمترین عناصر در طراحی می باشد و نقش بسیار مهمی را در شروع و پایه گذاری و تناسبات یک طراحی قوی و آکادمیک ایفا می نماید.